จากคำพูดข้างต้นที่ว่า “โจโฉที่ว่าร้ายก็ยังมีคนที่รัก เล่าปี่ที่ดีนักก็ยังมีคนชัง”
เปรียบเสมือนว่าไม่ว่าเราจะดีจะเลวแค่ไหนก็ยังมีคนที่ทั้งรักและเกลียดเรา
ไม่จำเป็นเสมอไปว่าการที่เราเป็นคนดีจะมีแต่คนชอบและรักเรา
เพราะบางครั้งก็ย่อมมีคนที่ไม่พอใจและเกลียดเราอยู่เสมอ
เพราะบนโลกนี้ไม่มีใครดีใครเลวไปเสียทั้งหมด
โจรขโมยที่ว่าเป็นคนเลว เขาก็ขโมยเพื่อหาเงินเพื่อมาเลี้ยงครอบครัว
เลี้ยงลูกของเขา ใช่ว่าการเป็นโจรผู้ร้ายจะเลวอย่างเดียวเสมอไป
เหมือนกับเหรียญที่มีสองด้านทั้งหัวและก้อย
คนเราก็เช่นกัน ไม่มีใครดีที่สุด และก็ไม่มีใครที่เลวที่สุด
สิ่งที่เราควรทำคือปล่อยวางและเข้าใจเกี่ยวกับโลกนี้ให้มาก
เพราะถือว่าเป็นสัจธรรมของโลกของเรา ที่มีคนรักก็ต้องมีคนเกลียด
การที่เรามัวแต่คิดว่าใครบ้างที่ไม่ชอบเรา แล้วเราต้องทำยังไงให้เขาชอบเรา
ใครบางที่เกลียดเรา แล้วต้องทำยังไงเขาถึงจะเลิกเกลียดเรา
มีแต่จะทำให้จิตใจเราเป็นทุกข์เสียเปล่าๆ
เพราะหากคนๆนั้นไม่ได้มีผลอะไรกับชีวิตของคุณ
คุณก็ไม่ต้องไปคิดมากหรือเสียเวลากับพวกเขา
สู้เอาเวลาทั้งหมดไปทำสิ่งต่างๆให้กับคนรอบตัวคุณ
หรือคนที่แคร์คุณจะดีเสียกว่า
