เมื่อถึงเวลาแล้ว ถึงไม่มีที่ไปเราก็ต้องไป

คนเรานั้นเมื่อถึงเวลาอันสมควร เมื่อความรักมาถึงทางตัน

เราก็ต้องไป ถึงแม้ว่าเราจะไม่อยากไป ถึงแม้ว่าเราจะไม่รู้

ว่าเราจะไปที่ไหนต่อ แต่ผลสุดท้ายแล้วนั้นเราก็ต้องไปอยู่ดี

เพราะรักนั้นมาถึงทางตันแล้ว ต่อให้เราฝืนกับมันมากแค่ไหน

มันก็ไม่มีประโยชน์หรอกนะ ความรักไม่ใช่การอดทนในสิ่งที่ไม่ใช่

แต่มันคือการที่เราต้องรู้สึกจริงๆกับมัน ไม่ใช่เสแสร้งแกล้งทำหรือฝืนทำ

อย่าปล่อยให้ความโลเลเข้ามาควบคุมจิตใจเรา บางทีเราก็ต้อง

ตัดสินใจอะไรให้มันเด็ดขาด ไม่อย่างนั้นเราอาจจะต้องเสียใจ

ไปตลอดชีวิตของเราก็ได้

 

ออกมาจากชีวิตของเขาเถอะนะ ถ้าเรารู้ว่ายังไงมันก็ไปไม่รอด

ไม่ต้องไปทนฝืนมันหรอก มันมีแต่จะเจ็บเปล่าๆ ถ้าคิดว่ายังไง

ความรักครั้งนี้ก็ไปไม่รอด ถอยออกมาตอนที่ยังทันจะดีกว่า

ดีกว่าต้องมาคิดได้ในวันที่มันสายจนเกินไปแล้ว

เพราะนั่นเราอาจจะไม่มีโอกาสถอยกลับมาได้อีกต่อไป

และเราจะต้องทนอยู่แบบนั้นไปตลอดชีวิตของเรา