บางคนเลือกที่จะทนต่อไป
แม้จะรู้ดีว่าตัวเราเองจะต้องเจ็บปวดซ้ำๆอีกกี่ครั้ง
เพราะเรายังรักเค้ามาก จนลืมรักตัวเอง
แต่สำหรับบางคนนั้น เลือกที่จะยอมเลิก ยอมเจ็บและเสียใจครั้งเดียว
เพื่อให้ทุกอย่างที่เราต้องทนจบลงไปสักที
เพราะเราเริ่มรักตัวเองมากขึ้น ถึงแม้ว่าเราจะยังรักเค้าอยู่
ซึ่งคนทั้งสองประเภทนั้นไม่ได้มีใครดีกว่าใครหรือฉลาดกว่าใคร
เพราะทุกคนนั้นมีสิทธิที่จะเลือกเส้นทางของตัวเราเอง
การยอมทน มันสามารถบอกได้ว่าเรารักเค้ามากแค่ไหน
และยอมรับเค้าได้มากแค่ไหน
ถึงแม้เราจะมองเห็นข้อเสียของเค้า หรือสิ่งที่ทำให้เราทุกข์ใจ
แต่สุดท้ายเราก็ยอมทน และไม่จากเค้าไปไหน
ส่วนการยอมเดินออกมา ก็ไม่ใช่เพราะเราเห็นแต่ตัว
เพราะเรารักตัวเองมากกว่าการยอมเจ็บซ้ำๆอยู่อย่างนั้น
เพราะยังไงเราก็ยังเจ็บอยู่ดี ถึงแม้จะเป็นความเจ็บปวดเพียงครั้งเดียว
แต่เชื่อว่ามันคงใช้เวลาเยียวยาความเจ็บปวดอยู่ไม่น้อยเช่นเดียวกัน
ฉะนั้นการเลิกความเจ็บปวดทั้งสองแบบ ขึ้นอยู่ที่ว่าเราจะเรื่องทางไหนมากกว่ากันมากกว่า
และไม่มีใครถูกและผิดหรอก