บางเรื่องเราปลอบคนอื่นได้ แต่พอเจอกับตัวเองก็ไปไม่เป็นเหมือนกัน

เรามักจะให้คำปรึกษาคนอื่นเก่งเสมอ

ไม่ว่าจะเรื่องปัญหาชีวิตหรือความรักเราก็ปลอบได้และแก้ไขเป็น

เพื่อนๆชอบเค้ามาปรึกษาและระบายความในใจให้ฟังบ่อยๆ

แต่เราก็เข้าใจและปลอบเพื่อนไป ไม่เป็นรัยแก เดี๋ยวมันก็โอเค

 

เพราะมันเป็นเรื่องของคนอื่นเราจึงไม่ได้รู้ลึกซึ้งถึงสิ่งที่เค้าเจออยู่

มันดูเหมือนง่ายมากเวลาเราปลอบเพื่อนและคิดว่าเค้าคงทำได้

แต่พอมาเจอกับตัวเอง เอ้า…. ฉันต้องทำอย่างไรดี

ทำไมมันมืดแปดด้านอย่างนี้ ทำไมถึงปล่อยให้มันผ่านไปไม่ได้

 

ถึงกับไม่เป็นเลยทีเดียวก็แค่เรื่องง่ายๆที่เราเคยปลอบเพื่อนมาก่อนหน้านี้

แต่ทำไมพอเจอกับตัวเองมันถึงได้ยากเย็นขนาดนี้ ทำไมกันนะ

เพราะตอนนั้นเราไม่ได้เจอกับตัวเอง เราไม่ได้ยืนอยู่จุดนั้น

เราจึงมองปัญหาออกแกแก้ได้ แดต่พอประสบเองเรามองทางออกไม่เห็น

 

เราก็ต้องไปหาเพื่อนหรือใครสักคนมาปรึกษา

เพราะตอนนี้เรื่องที่เคยง่ายในตอนนั้นมันยากมากในตอนนี้นั้นเอง