เรามักจะให้คำปรึกษาคนอื่นเก่งเสมอ
ไม่ว่าจะเรื่องปัญหาชีวิตหรือความรักเราก็ปลอบได้และแก้ไขเป็น
เพื่อนๆชอบเค้ามาปรึกษาและระบายความในใจให้ฟังบ่อยๆ
แต่เราก็เข้าใจและปลอบเพื่อนไป ไม่เป็นรัยแก เดี๋ยวมันก็โอเค
เพราะมันเป็นเรื่องของคนอื่นเราจึงไม่ได้รู้ลึกซึ้งถึงสิ่งที่เค้าเจออยู่
มันดูเหมือนง่ายมากเวลาเราปลอบเพื่อนและคิดว่าเค้าคงทำได้
แต่พอมาเจอกับตัวเอง เอ้า…. ฉันต้องทำอย่างไรดี
ทำไมมันมืดแปดด้านอย่างนี้ ทำไมถึงปล่อยให้มันผ่านไปไม่ได้
ถึงกับไม่เป็นเลยทีเดียวก็แค่เรื่องง่ายๆที่เราเคยปลอบเพื่อนมาก่อนหน้านี้
แต่ทำไมพอเจอกับตัวเองมันถึงได้ยากเย็นขนาดนี้ ทำไมกันนะ
เพราะตอนนั้นเราไม่ได้เจอกับตัวเอง เราไม่ได้ยืนอยู่จุดนั้น
เราจึงมองปัญหาออกแกแก้ได้ แดต่พอประสบเองเรามองทางออกไม่เห็น
เราก็ต้องไปหาเพื่อนหรือใครสักคนมาปรึกษา
เพราะตอนนี้เรื่องที่เคยง่ายในตอนนั้นมันยากมากในตอนนี้นั้นเอง
