ลองปล่อยทุกอย่างไป แล้วรอดูว่าอะไรที่อยู่กับเรา
ประโยคนี้ไม่ได้แปลว่าเราต้องปล่อยทุกสิ่งทุกอย่างในชีวิตออกไป
แค่ปล่อยทุกสิ่งที่เป็นของนอกกายเราไป ไม่ยึดติด ไม่เหนี่ยวรั้ง
และปล่อยให้เวลาได้ตัดสินด้วยตัวมันเอง
สิ่งไหนที่เป็นของเรามันก็จะเป็นของเราไม่ว่าเราจะไม่ไขว้ขว้ามันหรือจับมัน
และสิ่งไหนที่ไม่ใช่ของเรามันก็ไม่มีทางเป็นของเรา
สิ่งที่ต้องการที่จะอยู่กับเราจริง ๆ
ไม่ใช่อยู่เพราะของนอกกาย หรือสิ่งของข้างกายเรา
จะเป็นคนหรือสิ่งของหากเค้าคาดหวังของนอกกาย
เมื่อเราปล่อยมันไปคนเหล่านั้นก็จะหายไปด้วย
สิ่งที่อยู่กับเราในตอนสุดท้าย สิ่งที่กลับมาหาเราแม้ว่าเราจะปล่อยมันไปกี่ครั้ง
นั่นคือของๆเรา ของที่จะอยู่กับเรา โดยไม่คาดหวังอะไรจากเรา
และสิ่งที่เหลือก็คือตัวเราเอง