คนบางคนตอนมีอยู่กลับไม่เห็นค่า
แต่พอเสียสิ่งนั้นไปกลับโหยหาและอยากได้มันคืนมา
ซึ่งคนส่วนใหญ่มักจะละเลยในสิ่งที่ตนมี และโหยหาในสิ่งที่ยังไม่มี
คนเรามักจะเห็นคุณค่าอะไรบางอย่าง
ตอนที่จะเสียมันไปหรือเสียมันไปแล้วหรือไม่มีอยู่แล้ว
แต่ตอนที่มีอยู่ กลับไม่คิดที่จะดูแลหรือรักษามันเอาไว้
คนรักกันตอนอยู่ด้วยกันกลับไม่คิดที่จะดูแลกัน
พอจะเลิกกันหรือหมดรักกันไป กลับพยายามมาดูแลหรือคิดทำดี
ซึ่งพอถึงตอนนั้นมันไม่มีประโยชน์แล้วล่ะ
อย่ามาคิดอะไรได้ตอนที่มันสายไปแล้ว
เพราะเราอาจจะไม่สามารถกลับไปแก้ไขมันได้อีก
ตอนที่เรามีโอกาสก็จงไขว่คว้าโอกาสนั้นไว้ซะ
แล้วเราจะไม่รู้สึกเสียดายหรือต้องเสียใจในภายหลัง
ทำทุกวันให้มันดีที่สุด รักคนที่เขารักคุณให้มาก
อย่าทำให้เขาเสียใจหรือต้องมีน้ำตาเลย
