คนบางคนนั้นก็เข้ามาในชีวิตของเรา
แต่พอเวลาเขาจะเดินออกไปจากชีวิตเรา
เขากลับไม่คิดที่จะบอกลากันสักคำ
บางทีจะไปไหนก็บอกให้เรารู้หน่อยก็ยังดีนะ
บางทีก็ไม่รู้ไง ก็รออยู่แบบนั้น ทั้งๆที่ความจริงแล้ว
เขาไม่คิดจะกลับมา
แล้วตลอดเวลาที่ผ่านมา เรารอไปเพื่ออะไร??
รอในสิ่งที่ไม่มีวันจะเป็นจริง รอเพราะว่าเราไม่รู้
ว่าที่เขาหายไปนั้น จริงๆเขาได้ออกไปจากชีวิตเราแล้ว
อย่างน้อยถ้าบอกเราสักนิด เราก็ยังรู้ว่าเขาได้ไปแล้ว
เราจะได้วางแผนทำอะไรอย่างอื่นต่อ จะได้ไม่ต้อง
กลายเป็นคนโง่แบบนี้
เชื่อเถอะว่าการจากลาโดยไม่มีคำบอกลาสักคำนั้น
มันเป็นอะไรที่แย่มากๆนะ อย่างน้อยเราก็เคยผูกพันไหม?
ถ้าคิดจะจากไป อย่างน้อยก็บอกกันก็ยังดี ถึงแม้ว่ามันจะทำ
ให้เราต้องเสียใจก็ตามที แต่มันก็ยังดีกว่าไม่บอกมั้ยล่ะ?