คิดแล้วก็แปลกจริงตอนเด็กเรามักจะโกหกพ่อแม่ว่าไม่สบาย
เพราะขี้เกียจไปโรงเรียนบ้างเพราะไม่อยากไปนู่นนี่นั่นบ้าง สารพัดเหตุผล
แรกๆพ่อกับแม่อาจหลงกลเรา แต่พอนานๆเข้ามุกนี้ก็เอาไม่อยู่ละ
พ่อกับแม่เริ่มจับไต๋ได้ก็ต้องไปเรียนตามปกติ
แต่พอโตขึ้นได้ออกมาใช้ชีวิตเองบ้าง ได้อยู่กับสังคมมากขึ้น
กลายเป็นว่าเวลาพ่อกับแม่ถามว่าสบายดีไหม หรือ เป็นไงบ้างลูก
เรามักจะตอบท่านว่า สบายดีคะแม่ ผมสบายดีครับ
เราเป็นเด็กดีเลิกโกหกแล้วหรอ เปล่าเลยเราโตขึ้น
คำว่าไม่สบายเป็นอะไรที่คุณจะหลีกเลี่ยงมากที่สุด
เพราะคุณรู้ว่า ท่านทั้งสองอาจจะเป็นกังวล และเป็นห่วงคุณมากจนเกินไป
คุณเลือกที่จะแสดงให้พวกท่านเห็นว่าคุณโอเคกับชีวิต
คุณไม่มีปัญหาอะไรที่พวกท่านต้องเป็นห่วง
เพราะเราโตเป็นผู้ใหญ่และมีความรับผิดชอบแล้วนั่นเอง
สิ่งที่คุณอยากเห็นคือให้ท่านทั้งสองมีความสุขก็เพียงพอแล้ว
