เคยไหมบางครั้งที่เรารู้สึกเป็นห่วงใครสักคน
แต่ความเป็นห่วงของเรานั้น กลับกลายเป็น
ความ “ก้าวก่าย” สำหรับเขาไปซะอย่างนั้น
ทั้งๆที่ในความเป็นจริง เราเป็นห่วงเพราะหวังดี
แต่เขากลับมองเจตนาเราผิด หาว่าเรายุ่งหรือวุ่นวาย
จนทำให้เขารู้สึกรำคาญใจเอาได้
เพราะความห่วงใยกับความก้าวก่าย มันมีเส้นบางๆกั้นอยู่
ซึ่งมันอยู่ที่ความคิดของคนที่เขาได้รับด้วย
ถ้าเขารักเราจริง เขาจะเข้าใจเองว่านั่นคือความห่วงใย
แต่ถ้าเขาไม่ได้รักเราเลย เขาจะมองว่ามันคือการก้าวก่าย
เพราะฉะนั้นบางครั้งหากเราเป็นห่วงใครแล้วเขารู้สึกรำคาญ
หรือมองว่าเรายุ่งไม่เข้าเรื่อง เราก็ควรจะหยุด หรือคิดให้ดีๆ
ว่าสิ่งที่เป็นอยู่ตอนนี้มันดีกับเราแล้วหรือยัง
ไม่อย่างนั้นเราอาจจะต้องเจ็บและเสียใจ ท้อแท้กับความรัก
ในเมื่อความห่วงใยที่มีให้ไป กลับกลายเป็นความน่ารำคาญ
ของคนที่เรารัก
