ตอนเด็กๆเรามักจะมีความสุขที่ได้เล่นสนุกไปวันๆ
โดยที่ไม่ต้องมีเรื่องอะไรมาให้เราคิดให้ปวดหัว
แต่พอเราโตขึ้นๆ เรายิ่งกลับรู้สึกอย่างเห็นได้ชัดเลยว่า
ความสุขที่เราเคยมีนั้น มันกลับยิ่งน้อยลงไปทุกที
ยิ่งเราอายุมากขึ้นเท่าไหร่ เราก็ยิ่งมีความสุขน้อยลง
ภาระต่างๆในชีวิตของเราก็เพิ่มมากขึ้น
จนเราแทบไม่มีพื้นที่ว่างให้กับความสุขเลย
ใบหน้าที่เคยเต็มไปด้วยรอยยิ้มของเรา บัดนี้
มันมีแต่ความตึงเครียด ปราศจากรอยยิ้มที่มุมปาก
ทุกๆสิ่งที่เราทำ ล้วนแล้วแต่มีความกดดันและ
เงินทองมาเกี่ยวข้องด้วยกันทั้งนั้น ถึงแม้ว่าเรา
จะอยากหยุดทำมัน และอยากพักผ่อน แต่เราก็
ไม่สามารถที่จะหยุดได้ เพราะภาระที่เราแบกเอาไว้
และถึงแม้เราอยากจะย้อนเวลากลับไปตอนเด็กมากแค่ไหน
เราก็ไม่สามารถทำได้แล้ว สิ่งที่เราทำได้ในตอนนี้ก็คือ
เงยหน้ายอมรับในสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น และสู้ไปกับมันเท่านั้นเอง …