จำไว้นะครั้งสุดท้ายมันมักไม่มีสัญญาณเตือน

หลายครั้งที่เราเจ็บและเลือกที่จะให้อภัยกับคนที่เรารัก

แม้จะทะเลาะกันแค่ไหนก็ให้โอกาสอีกฝ่ายเสมอ

 

ในทุกๆครั้งที่เสียใจเรามักจะพูดจะด่า

เพื่อให้เขารับรู้ถึงความเสียใจของเรา

 

แต่ถามว่าทุกคนสามารถทนเรื่องเดิม ๆได้มากแค่ไหนกัน

ไม่มีใครทนอยู่กับคนที่ทำให้เราเสียใจซ้ำ ๆกับเรื่องเดิม ๆได้หรอก

 

เราอาจจะเคยพูดเคยบอกว่าเราไม่ชอบไม่โอเคกับอะไรในตอนที่เรายังทนได้

แต่ถ้าเมื่อไหร่มันถึงขีดสุดแล้ว

 

แม้แต่คำพูดคำเดียวก็ไม่สามารถเปล่งเสียงออกมา

มันเหนื่อยที่ต้องพูดอะไรอีกครั้งซ้ำ ๆ

 

การเลือกเดินออกไปพร้อมความเงียบคือคำตอบที่ดีที่สุด

แม้จะดูเหมือนคนใจร้ายแต่ก็ช่างเหอะ

 

เมื่อมันหมดคำจะพูดแล้ว ทนอยู่ต่อไปก็ไม่ได้ทำให้อะไรๆมันดีขึ้น

จนถึงนาทีสุดท้ายมันก็จะไม่มีสัญญานเตือนให้คุณได้ตั้งตัว