บางทีเราก็มักจะมีเรื่องแย่ๆอยู่ในใจ
ที่ไม่สามารถบอกใครได้หรอกนะ
ถึงแม้ว่าภายนอกเราจะยิ้มอารมณ์ดี
และเหมือนดูมีความสุข แต่ภายในแล้ว
ใครจะรู้ ว่าเรานั้นต้องรู้สึกแย่มากแค่ไหน
แต่เพราะว่าเราไม่อยากให้ใครเห็นเราในมุมนั้น
เราเลยจำเป็นที่จะต้องปั้นหน้ายิ้ม ทำเหมือนมีความสุข
ทั้งๆที่ภายในใจจริงๆของเรานั้นโคตรจะทุกข์และทรมาน
เรื่องแย่ๆเราก็ทำได้เพียงแค่เก็บมันเอาไว้ในใจ
ไม่สามารถที่จะบอกกล่าว หรือระบายกับใครได้
ถ้ามีใครสักคนที่พร้อมจะรับฟัง และช่วยเราให้ผ่านเรื่องแย่ๆ
ไปได้ ก็คงจะดีไม่น้อยนะ เพราะบางทีเราก็เหนื่อยเหลือเกิน
แต่ถึงอย่างนั้นเราก็ต้องใช้ชีวิตต่อไป ถึงแม้ว่าภายในใจ
เราจะรู้สึกแย่แค่ไหน แต่บางทีการไม่บอกให้ใครรู้
หรือแสดงมันออกมา มันก็อาจจะดีกว่าก็ได้นะ
