บางทีก็เหนื่อยนะกับนิสัยของคนบางคน
ที่ทำเหมือนไม่รู้จักโตสักที ต่อให้เราจะพยายาม
ช่วยเขาแค่ไหน สุดท้ายมันก็ไม่มีประโยชน์
อาจเพราะว่าการที่เราคอยอยู่เคียงข้างเขา คอยช่วยเหลือเขา
อาจจะทำให้เขารู้สึกสบาย และก็ไม่ต้องดิ้นรนอะไรมากเกินไป
แต่บางทีเราก็ควรปล่อยให้เขาได้เรียนรู้อะไรด้วยตัวเองบ้าง
ไม่ใช่ให้เราคอยช่วย คอยป้อนอะไรให้เขาตลอด
คนที่โตแต่ตัว แต่ยังทำนิสัยเหมือนเด็กนั้น บางทีเราก็ต้องสั่งสอน
ให้เขาได้เรียนรู้ทุกอย่างในชีวิตบนโลกใบนี้ ด้วยตัวเองจะดีที่สุด
เรื่องบางเรื่องนั้น ต้องเจอกับตัวเอง ถึงจะสามารถเรียนรู้และเข้าใจ
ได้ดีมากกว่าให้คนอื่นสอน เพราะฉะนั้นบางทีเราก็ควรที่จะปล่อยให้เขา
ได้โตโดยที่ไม่มีเราบ้าง บางทีผลลัพธ์นั้นมันอาจจะออกมาได้ดีกว่าที่เราคิดเอาไว้