บางทีก็รู้สึกใจหายเหมือนกันนะ
กับใครบางคนที่เมื่อวานยังคุยกันอยู่ดีๆ
แต่พอมาวันนี้ ดันหายไปหน้าตาเฉยเลย
ทั้งๆที่ความรู้สึกก็บอกอยู่ว่าพึ่งจะคุยกัน
เมื่อไม่นานเอง แต่ทำไมอยู่ดีๆเขาก็หายไป
โดยไม่คิดที่จะบอกหรือกล่าวคำอำลาใดๆเลย
บางทีมันก็คงจะดีกว่านี้นะ ถ้าเขาคิดจะไปแล้ว
ลากันสักหน่อย อย่างน้อยเราก็อาจจะทำใจได้
ไม่ใช่มาปล่อยให้เราคิดอะไรไปเอง รอเขาอย่าง
มีความหวัง เพื่อหวังว่าสักวันหนึ่งเขาจะกลับมา
เวลาที่เราคุยกับใครแล้วรู้สึกถูกชะตา ถูกคอนั้น
เราก็อยากที่จะคุยกับเขาไปนานๆแหละนะ
ไม่อยากเลิกคุยกันไป โดยไม่มีเหตุผลที่ดีพอหรอกนะ
เพราะอย่างน้อยมันก็เกิดความผูกพันต่อกันและกันแล้ว
แล้วอยู่ดีๆก็หายไปแบบนี้ ไม่ว่าใครก็รู้สึกใจหายทั้งนั้นแหละ
