เจ็บกว่าการโดนทิ้งคือถอยออกมาแล้วแต่เสือกโง่กลับไปเชื่อใจให้เค้าทำร้ายอีก

เพราะในบางครั้งเรื่องของหัวใจ

แค่ใช้สมองเพียงอย่างเดียวมันคงไม่พอ

 

เพราะเมื่อถึงคราวที่ต้องตัดสินใจแล้ว

สมองยังไงก็เป็นรองของความรู้สึกอยู่ดี

แม้จิตใจจะถูกทำร้ายจากคนๆเดียว

ซ้ำแล้วซ้ำเล่าอยู่แบบนั้น

เราก็ยังยอมทนฟังคำที่เพื่อนๆด่า

โดยการยอมกลับเข้าไปสู่วังวนของคนที่เคยทำร้ายจิตใจเรา

โดยการทิ้งเราไปอีก

 

ยอมทนให้เค้าโกหกหลอกลวง

แม้เค้าจะให้คำสัญญา

เป็นครั้งที่ร้อยแล้ว ว่าจะไม่ทำให้เราเสียใจอีก

แต่สุดท้ายเค้าก็ทำให้เราเสียน้ำตาซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ทั้งหมดเพียงเพราะว่ารักพียงคำเดียว

และไม่ใช่ว่าเราจะไม่รู้คำตอบ

ที่จะแก้ไขวิธีหลุดพ้นจากความเจ็บปวดนี้

สิ่งเดียวที่จะทำให้เราหลุดพ้นจากสิ่งเหล่านี้ได้สักที

คือการรอคอยเวลา และในที่สุดเราก็จะรับรู้จากบทเรียนที่ผ่านมา

และเข้าใจได้ว่า เราควรพอกับคนคนนี้แล้วสักที

ถึงตอนนั้นเหตุผลที่เรากลับไปหาเค้าเพราะความรักก็คงจะจบลง

เพียงเพราะเราเหนื่อยที่จะทนกับคนแบบนี้

และถึงเวลาที่เราจะกลับมารักตัวเองให้มากขึ้นสักที