อย่าเสียใจให้กับคนที่ทิ้งเราไปในยามที่เราลำบาก
เราควรจะดีใจด้วยซ้ำ ที่คนแบบนั้นออกไปจากชีวิตของเรา
ต้องขอบคุณเขาในวันนั้นที่ทิ้งเราไป
เพราะมันทำให้เราเข้มแข็งมากขึ้นกว่าเดิม
ต้องขอบคุณเขาที่ทำให้รู้ว่าคุณก็สามารถที่จะ
ยืนหยัดต่อสู้เพียงลำพังได้โดยไม่ต้องมีเขา
การที่เขาเดินจากไปในตอนที่คุณต้องการมากที่สุด
แน่นอนว่ามันเสียใจเอามากๆ แต่มันก็ทำให้คุณเข้มแข็ง
และแข็งแกร่งมากขึ้นกว่าที่เคยเป็น
ในเมื่อเขาเลือกที่จะเป็นคนจากไป เราก็ควรที่จะปล่อยเขาไป
แล้วก็ไม่ต้องโกรธหรือเกลียดกัน ที่ในวันนี้ทำเหมือนไม่รู้จัก
เพราะทุกอย่างมันไม่มีวันกลับมาเป็นเหมือนเดิมอีกต่อไปแล้ว
คนที่สามารถทอดทิ้งกันได้ในยามลำบาก
ไม่มีคุณค่าพอที่จะนึกถึงหรือรักษาเอาไว้ด้วยซ้ำ
แต่ถึงอย่างนั้นก็จะขอจำเอาไว้ในฐานะครูคนหนึ่ง
ที่สอนให้เราเข้มแข็งและสามารถยืนได้ด้วยตัวเอง เท่านั้นพอ …
