เบื่อที่ต้องเป็นคนใจเย็น ทั้งๆที่กูก็หงุดหงิดเป็นเหมือนกัน

บางครั้งเราก็พยายามที่จะทำใจเย็น

ไม่เหวี่ยงไม่วีนกับสิ่งที่เกิดขึ้นในชีวิตเรา

 

พยายามทำเป็นเงียบๆ ไม่พูดไม่แสดงความรู้สึกออกมา

ทั้งๆที่ภายในใจอยากจะตะโกนออกมาดังๆเหลือเกิน

 

คนบางคนนั้นพอเห็นว่าเราเป็นคนเงียบๆ ไม่สู้คน

ก็ยิ่งได้ใจ ไม่สนความรู้สึกของเรา ไม่มีความเกรงใจต่อเรา

 

จนบางทีเราก็อยากจะระเบิดอารมณ์ที่อัดอั้นของเราออกมา

ให้คนพวกนั้นได้รู้นะว่า ความอดทนของเรามีขีดจำกัดเหมือนกัน

 

แต่บางครั้งก็ทำได้เพียงแค่เก็บความรู้สึกนั้นเอาไว้

ไม่ยอมแสดงออกมาให้คนอื่นได้เห็น เพราะบางที

การเงียบเอาไว้ ทำเป็นไม่สนใจ มันก็อาจจะดีกว่า

การระเบิดอารมณ์ออกมาแล้วทำให้ปัญหาทุกอย่างมันบานปลาย